Uniwersytet Polonistów

Istnieje projekt „Uniwersytet Humanistów”, realizowany przez Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach w partnerstwie z Regionalnym Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli „WOM” w Katowicach. Do tego projektu zakwalifikowała się Pani Beata Bienia, nauczycielka języka polskiego z szkoły podstawowej w Gołkowicach.

Czym jest „Uniwersytet Polonistów”?

To bezpłatne, comiesięczne spotkania organizowane przez najbliższy rok na Wydziale Humanistycznym. Uczestnicy UP zapoznają się z najnowszymi badaniami literaturoznawczymi, językoznawczymi, kulturoznawczymi oraz pedagogicznymi prowadzonymi przez pracowników Wydziału Humanistycznego UŚ, a także pracowników z innych ośrodków akademickich. Wykłady i panele dyskusyjne, których problematyka skupi się wokół hasła „Przestrzenie spotkania”, będą dotyczyć szeroko rozumianej humanistyki oraz nowych orientacji rodzących się na pograniczu dyscyplin naukowych, które korzystają z metodologii wypracowanych przez posthumanizm, szczególnie w zakresie krytycznego oglądu antropocenu. Najsilniej reprezentowany będzie więc nurt humanistyki zaangażowanej w sprawy społeczne, polityczne, kulturowe i środowiskowe. Duży nacisk postawiony będzie na współzależność, współbycie naturo-kultury oraz na relację z Innym/Drugim w kontekście wielokulturowości i migracji, również klimatycznej.

Jak jest zorganizowane comiesięczne spotkanie?

Każde spotkania w ramach Uniwersytetu Polonistów dzielić się będzie na dwie części. Pierwsza część: wykład pozwoli na odświeżenie pewnych idei, literatury oraz metodologii pedagogicznych. Druga część: panel dyskusyjny to aplikowanie konkretnych rozwiązań do przestrzeni szkolnej oraz rozmowa na ich temat.

Proponowane zagadnienia 10 spotkań:

• Ekologia, środowisko, humanistyka środowiska, społeczna transformacja i budowanie wspólnego świata.
• Państwo, obywatelskość, wojny nowoczesnych plemion, wojny kulturowe a edukacja, polityka, literatura.
• Dziennikarstwo zaangażowane, reportaż, publicystyka w szkole, etyka społeczna, fake news, postprawda.
• Dziedzictwo żydowskie, wielokulturowość, inność.
• Humanistyka cyfrowa (nowe media, LAB-y, big data, wizualizacja, modelowanie) i gry na lekcji polskiego.
• Film i sztuki wizualne w szkole.
• Przyjemność i odpowiedzialność w lekturze, praktyki czytania literatury w szkole.
• Kreatywne pisanie, tworzenia tekstów i projektów narracyjnych w dowolnym stylu, kreacja autorskiego ja, problemy konstrukcji fikcji, konstruowanie powieści oraz opowiadań, pisanie scenariuszy.
• Antropocen, zagrożenia klimatyczne, katastrofa klimatyczna w języku literatury i innych sztuk.
• Humanistyka zaangażowana, rola humananistyki we współczesnym świecie.

Pierwsze spotkanie odbyło się  29 stycznia, w auli im. Zbigniewa Jerzego Nowaka, na Wydziale Humanistycznym UŚ.

Refleksja nad następującymi hasłami: antropocenu, zagrożenia klimatyczne, katastrofa klimatyczna w języku literatury i innych sztuk, ekologia, środowisko, humanistyka środowiska, społeczna transformacja i budowanie wspólnego świata. Wykład prowadził dr Ryszard Kulik: „Pogoń za zyskiem to przepis na katastrofę”.

Natomiast w panelu dyskusyjnym: Jak wykorzystywać kulturę do mówienia o zmianach klimatycznych? O powinnościach humanistyki wobec planety, uczestniczyli: prof. dr hab. Ewa Jaskóła, dr Ryszard Kulig, prof. dr hab. Piotr Skubała.  Zaś prowadzącą panelu była: dr hab. prof. UŚ Małgorzata Wójcik-Dudek. Podczas dyskusji odwoływano się do następujących tekstów: Julian Tuwim „Rwanie bzu”, Urszula Zajączkowska „Patyki,badyle”, Marcin Świetlicki „Ale o co ci chodzi?”, Dorota Terakowska „Tam, gdzie spadają anioły” oraz Przemysław Czapliński „Nuda w kulturze”.

Beata Bienia