Logopeda szkolny

LOGOPEDA to specjalista zajmujący się diagnozowaniem, stymulacją rozwoju mowy, profilaktyką oraz terapią zaburzeń mowy. Terapią logopedyczną w naszej szkole zajmują się panie Beata Bienia oraz Jadwiga Nikiel.

ZADANIA LOGOPEDY SZKOLNEGO:

• przeprowadzenie badań wstępnych,
• diagnozowanie logopedyczne,
• organizowanie pomocy logopedycznej,
• prowadzenie terapii indywidualnej i grupowej,
• podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji,
• wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli.

KOREKCJA WAD WYMOWY POLEGA NA:

• ćwiczeniach oddechowych
• kształtowaniu słuchu fonematycznego (wysłuchiwanie i różnicowanie dźwięków mowy)
• wywoływaniu, korygowaniu i utrwalaniu prawidłowej wymowy głosek w izolacji, sylabie, wyrazie, zdaniu i dłuższych wypowiedziach
• usprawnianiu narządów artykulacyjnych (języka, warg)

Wadom wymowy towarzyszą często wady zgryzu (konieczna wizyta u ortodonty), trudności w nauce, problemy związane z zachowaniem i koncentracją uwagi, a także zaburzenia emocjonalne i psychiczne.

W czasie terapii logopeda skupia się przede wszystkim na korygowaniu zaburzonej mowy, ale pamięta również o ćwiczeniach usprawniających percepcję wzrokową, słuchową, orientację przestrzenną. Wprowadza też elementy ćwiczeń ułatwiających naukę czytania i pisania, doskonali rozwój ruchowy i emocjonalny.

Jeśli uczeń prawidłowo wymawia wcześniej zaburzone głoski nie tylko w mowie kontrolowanej w czasie ćwiczeń, ale także spontanicznie w każdej sytuacji, wówczas następuje zakończenie terapii.

ROZWÓJ MOWY DZIECKA

Rozwój mowy dziecka nie przebiega w jednakowy sposób. U jednych przebiega on szybciej, a u innych wolniej. Można go podzielić na cztery okresy:

• okres melodii (trwa od urodzenia do 1 roku życia), w tym czasie dziecko poznaje przedmioty i zaczyna kojarzyć nazwę z przedmiotem, poprawnie wymawia samogłoski: a, e, i oraz spółgłoski: m, b, n, d, t. Już kilka tygodni po narodzinach pojawiają się u dziecka pierwsze dźwięki ,,eheh"i ,,uhuh''. Oficjalnie nazywa się to wokalizacją. Następnie w wieku około 2 miesięcy niemowlęta zaczynają gruchać. Wydają one przy tym wszystkie dźwięki, jakie tylko człowiek może wydać, nawet te, które nie występują w języku macierzystym. Oznacza to, że nie mogły się nauczyć tych dźwięków przez imitację i że musza one istnieć w dziecku. Także dzieci głuche początkowo gruchają i gaworzą. Jednakże u dzieci, które siebie samych lub tez rodziców nie słyszą, gaworzenie to po około trzech miesiącach znika. Pomiędzy 7 a 10 miesiącem życia dźwięki, które nie należą do mowy ojczystej stopniowo zanikają, a dzieci zaczynają gaworzyć używając wyłącznie dźwięków, które słyszą w swym otoczeniu (poprzez naśladownictwo). Dzieci imitują nie tylko dźwięki , ale także intonację i melodię głosu matki. W pierwszym roku życia można usłyszeć, jak dziecko opowiada długie historie pełne niezrozumiałych słów, ale stosując intonację ludzi dorosłych.
• okres wyrazu (trwa od 1 do 2 roku życia), w tym okresie dziecko używa już prawie wszystkich samogłosek - z wyjątkiem nosowych, oraz spółgłoski ;p, pi,b, m, t, d, n, k, j, ś, ź, ć, dź, ch; zna około 300 słów, wypowiedzi są głownie jednowyrazowe, które oznaczają przedmiot, czynność oraz stosunek dziecka do przedmiotu lub czynności);
• okres zdania (w tym okresie -1,5-2-3 rok życia) dziecko wypowiada już poprawnie wszystkie samogłoski oraz spółgłoski: p, b, m, pi, bi, mi, f, w, fi, wi, k, g, ch, t, d, n, l; pojawiają się pierwsze zdania, początkowo złożone z 3 słów, później złożone z 4-5 słów;
• okres mowy swoistej (przypada między 3 a 7 rokiem życia), dziecko trzyletnie porozumiewa się prostymi zdaniami, wymawia wszystkie samogłoski i spółgłoski: p, pi, bi, m, mi, n, ni, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li, ś, ź,ć, dź, j, k, ki, g, gi, ch; dziecko czteroletnie wymawia: s, z, c, dz; dziecko pięcio-, sześcioletnie wymawia: sz, cz, ż, dż, r; dziecko siedmioletnie ma utrwaloną poprawną wymowę wszystkich głosek oraz opanowaną technikę mówienia, poprawną pod względem artykulacyjnym, gramatycznym i składniowym.

Prawidłowy rozwój mowy zależy od wielu czynników:

Ogólnej sprawności narządów artykulacyjnych.

1. Poziomu percepcji słuchowej, w skład której wchodzi:
   • słuch fizjologiczny;
   • słuch fonematyczny;
   • pamięć słuchowa;
   • umiejętność kojarzenia.
2. Ogólnego rozwoju intelektualnego.

 COŚ CIEKAWEGO DLA RODZICÓW